Sözlük

Chin (İng.), kinn (Alm.), gena (Latin.): çene. Nişanyan"a göre Farsça "çane" kökenli. Oysa "çene" ve "çiğne" benzerliği bileşik bir kavramı işaret ediyor. Fakat dilbilimciler genelde kavram bütünlüğüyle ilgilenmez. İlk kez nerede, hangi dilde metinde yazıldığıyla ilgilenir ve çoğun yanlış sonuçlara varır. O yüzden 'çene' Farsçayken (!) 'çiğne' Türkçe kabul edilebilir. "Çiğneme"nin Türkçe olduğunda kuşku yok. "Çene" Dede Korkut"da da Türkçe olarak geçiyor / Çene: gena (Latin.), chin (İng.) (B. Keresteciyan). Çene: chin (İng.) (İ. H. Danişmend) / İngek, engek: çene (Radloff) / Sanskritçe "hanu" / Görüyorsunuz, neredeyse bütün dillerde ortak... Ama bizim sözlükçüler kolayını bulmuşlar: "Farsça" deyip defteri kapatıyorlar. Bunda sadece aymazlık yok, kasıt da var.